Κατηγορία: Νεοσουλιωτών γεύσεις

Αφιερώνεται αυτή η εργασία με τίτλο «Νεοσουλιωτών Γεύσεις» σ’ όλες τις Νεοσουλιώτισσες που διαμόρφωσαν, διαμορφώνουν και διατηρούν τη γευστική παράδοση του Νέου Σουλίου

Γυμνάσιο Νέου Σουλίου Σχολικό Έτος: 2008-2009

Αφιερώνεται αυτή η εργασία με τίτλο «Νεοσουλιωτών Γεύσεις» σ’ όλες τις Νεοσουλιώτισσες που διαμόρφωσαν, διαμορφώνουν και διατηρούν τη γευστική παράδοση του Νέου Σουλίου. Το φαγητό είναι ένα ταξίδι. Ταξίδι στο χώρο, το χρόνο, τι γεύση, τους ήχους και τα χρώματα. Εμείς θα επιχειρήσουμε το δικό μας ταξίδι στις γεύσεις του Νέου Σουλίου του Ν. Σερρών. Ένα […]

Μακεδονία.Ένα κομμάτι φιλόξενης ελληνικής γης με μακραίωνη και αδιάλειπτη ιστορική διαδρομή. Μία περιοχή που έζησε κι εσύ, που βίωσε την πολυπολιτισμικότητα, που γνώρισε κατακτητές και καταστροφές, αίγλη και οικονομική ευρωστία και που έχει συνθέσει την ιστορία της από την διαφορετικότητα των κατοίκων της. Η γαστρονομία στη Μακεδονία, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, αναπτύχθηκε με βάση […]

Τόπος ευλογημένος λες από τη φύση, το Νέο Σούλι βρίσκεται στους πρόποδες του Μενοικίου όρους, 8 km μόνο ανατολικά της πόλης των Σερρών και ανήκει στο δήμο Εμμανουήλ Παππά. Βόρεια εκτείνεται το Μενοίκειο όρος, ενώ από τις τρεις άλλες πλευρές (ανατολικά, νότια και δυτικά) απλώνεται κάμπος πλούσιος και εύφορος. Καθαρά καπνοχώρι μέχρι πριν λίγα χρόνια, […]

Στα νοικοκυριά που είχαν πρόβατα ή κατσίκια, το τυρί έμπαινε στην άλμη, σε πήλινα δοχεία για να συντηρηθεί όλο το χρόνο. Η μυτζήθρες αφού έμειναν αρκετά στον ήλιο για να στεγνώσουν και να χάσουν αρκετό από το λίπος τους, φουρνίζονταν ελαφρά για να συντηρηθούν καλύτερα και έμπαιναν σε βαμβακερές σακούλες για φύλαξη σε δροσερό μέρος. […]

Το καλοκαίρι ήταν η εποχή που γίνονταν ο τραχανάς. Μάζευαν το γάλα για λίγες μέρες, είχαν και το καινούργιο τους αλεύρι και μ’ αυτά οι νοικοκυρές ετοίμαζαν τον τραχανά τους, τον ζύμωναν, τον έτριβαν και των απλώναν για να στεγνώσει. Και αφού στέγνωνε, τον φύλαγαν σε βαμβακερές σακούλες με κορδόνι και τον αποθήκευαν στα κελάρια  τους […]

Ο τοματοπολτός δεν έλειπε από τα σπίτια ούτε το χειμώνα. Τις ώριμες ντομάτες τις έπλεναν καλά και αφού της αποφλοίωναν, τις άλεθαν στον τρίφτη ή με το μύλο του πουρέ, άφηναν να κατασταλάξει καλά το νερό και μάζευαν με τρυπητή κουτάλα την ντομάτα. Στη συνέχεια άλλες νοικοκυρές έβραζαν την ντομάτα για να γίνει συμπυκνωμένη και […]

Τα γλυκά του κουταλιού και οι μαρμελάδες ήταν απαραίτητα. Στις επισκέψεις αλλά και στις γιορτές τό τελετουργικό του κεράσματος ξεκινούσε πάντα με το γλυκό του κουταλιού. Σύκο, ντοματάκι, μελιτζανάκι, κολοκύθι, βερίκοκο, σταφύλι, κυδώνι ήταν τα πιο δεδομένα γλυκά του κουταλιού, μια και όλα αυτά τα διέθεταν σχεδόν όλα τα σπίτια. Επίσης έφτιαχναν και κυδώνι πελτέ. […]

Τα όσπρια είχαν και αυτά την προετοιμασία τους. Αλλά από το καλοκαίρι και άλλαξε ευχές του φθινοπώρου είχαν μεστώσει και ξεραθεί. Έπρεπε να καθαριστούν από τυχόν χόρτα η μικρά πετραδάκια και να φυλαχθούν και αυτά για όλο το χρόνο. Τις φασολιές για αρκετές μέρες της άπλωναν στον κεντρικό δρόμο για να στεγνώσουν και μετά για […]

Ρίγανη, δυόσμος, τσάι του βουνού, χαμομήλι, φλαμούρι αλλά και μαϊντανός ακόμη κι άλλα βότανα μαζεύονταν κάθε καλοκαίρι και αφού στέγνωναν και ξεραίνοταν στον ήλιο, αποθηκεύονταν και αυτά στα κελάρια και άφηναν τις ευωδιές τους στο μαγείρεμα, αλλά μερικά από αυτά πολλές φορές χρησιμοποιόταν και σαν γιατρικά.

2017 © Τοπικές Παραδοσιακές Συνταγές - Design by Hyper WebHost.